دخترم هستي من

پارسال درست 5 ارديبهشت اين وبلاگ رو درست كرديم و امروز كه مينويسم يكسال وسه روز گذشته و وبلاگمون ١ ساله شده يك ساله كه من يك خونه مجازي دارم و تمام خاطراته دخترمو اونجا به يادگار ميزارم و علاقه ي زيادي به اين خونه دارم ، خونه اي كه پر از حس هامه پر از احساساتم نسبت به دخترمه پر از  خاطرات قشنگ ، پر از روزمرگي هاي كه شايد اكه اينجا نبود به فراموشي سپرده ميشد ... ونهايت تلاشمو ميكنم كه اين خونه مجازيمو حفظ كنم ... روزها خيلي تند تند ميگذره و بعضي چيزا و خاطرات هرچند هم كه نخوايم فراموش ميكنيم و درذهنمون كم رنگ ميشه ولي با اومدن به اينجا و صفحه زدن و رفتن به گذشته همشون جلو چشمامون مجسم ميشه و اين واسه مادر بهترين چيزه چرا كه همي...